Üç Günlük Rüyam Şiiri - Ferit Aydoğan

Seni anlatmaya nereden başlasam bilmem
Çocukken ne anlama geldiğini bilmezdim.
Gerçi şuan da; "Biliyorum" diyemem.
Daha yeni sana dair bir şeyler şekilleniyor kafamda,
Herkes farklı sıfatlarla çağırırken seni,
Benim ağzımdan da duy isterim kendini;
Çocukken içinde oynadığım toz topraksın sen.
Düştüğümde canımı yakan, dizimi kanatan o sert çakıllar,kayalarsın sen.
Bir topun peşinden her şeyden habersiz nefes nefese koşan o küçük çocuksun sen.
Ben bir şeylerin peşine takılıp giderken; gün be gün ömrümden çalansın sen.
Kıymetini bilmediğim , gereken değeri hiçbir zaman vermediğim imtahanımsın sen.
Kalbime; hüznü, acıyı,heycanı, mutluluğu ve sevinci tattıransın sen.
Öfkemsin, kinimsin, göz yaşlarımsın sen.
Gülüşlerim, tebessümüm, kahkahamsın sen.
Sonsuz sandığım, geçici olduğunu unuttuğum dünyamsın sen.
Ve sen bırakmayı kolay zannedip; bir türlü bırakamadığım ama sonunda gitmek zorunda kaldığımsın üç günlük rüyamsın.