Üç Günlük Ömrüm, Bir Masal Gibi

Üç günlük ömrümüz, bir masal gibi
Bir varmış, bir yokmuş, işte hayât bu.
Düşlenip kaybolan, bir hayâl gibi
Bir varmış, bir yokmuş; işte hayât bu.

Baktığım gördüğüm, çehreler nerde?
Zamân mı onları gizleyen perde
Anladım şimdi ben, hepsi bir yerde
Bir varmış, bir yokmuş; işte hayât bu.

Gün doğar, gün batar, ezelden beri
Bitmedi bitmez ki, hicrân seferi
Nicesi kaybolmuş, bilinmez yeri
Bir varmış, bir yokmuş; işte hayât bu.

Kimi teşrîf eder, kendi sesiyle
Kimi uçup gider, son nefesiyle
Kalan bir bedendir, ten kafesiyle
Bir varmış, bir yokmuş; işte hayât bu.

Çocuktuk büyüdük, erdik kemâle
Hakîkati gördük, düştük melâle
Var mıdır bir hâcet, başka misâle?
Bir varmış, bir yokmuş; işte hayât bu.

Ba’zı gün yağmurda ıslandık durduk
Ba’zı gün âteşte kavrulduk durduk
Kim bilir kaç kerre, hayâller kurduk
Bir varmış, bir yokmuş; işte hayât bu.