Üç Gün Şiiri - Eylem Özdemir

Güneşin gösterdiği sensizliğin resmidir.
Karanlık mutsuzluğun, sessizliğin ismidir.
Siyah ile beyazdır umudumu kaplayan
Üç gün oldu be gönül, birazcık daha dayan.

Zaman ile üzüntü, can ile ciğer olmuş
Sensiz geçen saniye ölümden beter olmuş
Ne hayata, ne sana, sensizliğe bu isyan
Üç gün oldu be gönül, birazcık daha dayan.

Sevdiğim uzaklarda yad ellerde dolaşır,
Dost sohbetlerde seni, kulaklarda titreşir,
Gönül hasretten dertli, göz yaşlarım da isyan,
Üç gün oldu ben gönül, birazcık daha dayan.

Senin olmadığın gün, güneş son bir kez doğdu.
Yıldızlarla günlerim, ay ile ömrüm soldu.
Hasretimden bedenim yanıp yanıp kavruldu.
Üç günde cennetim sensiz cehennem oldu…