güllerin ve karanfillerin kırmızı rengini
İlk gençlik yıllarımda unuttum ben
kan gibi damlarken arzularıma
kışkırtıcı şafaklarda
açmayan tomurcuklar gibiydi ümitlerim
bekledim uzun yıllar beyhude yere
unuturum dedim kaderimi kabullenerek
ama en çok da bu sarı güller kanattı yüreğimi
bıçak gibi batırırdım dikenlerini tenime
ve şimdi bembeyaz şakağımdaki güller
inancımı kaybetmeden getirdim bu günlere
içimdeki acıyla
gülün üç rengini
geçerek aşktan ve özlemden
geçerek senden ve benden
kalan izlerin üzerinden.
Kayıt Tarihi : 2.2.2022 00:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İdris Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/02/uc-gul-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!