Üç gövdeli şiir Şiiri - Kerem Okur

Güne bakıyorum.
Yine gözleri yaşlı analar,
Yine doğmaktan müzdarip aç kalan çocuklar.
Sıkılıyor canım,
Sıkılıyor ceketim.
Ceketim sıkılmasın satayım diyorum,
bir ekmek etmiyor pahası.
Güne konuşuyorum her yazdığımda ben,
Güzaf ediyorum tövbelerden.
Tövbe edip daha beterini yapıyor insanlık,
Görmekten yorulmuş artık göz kapaklarım dünyanın kötü yüzünü.
Kapatıyorum gözlerimi göz kapaklarıma işlemiş kaçamıyorum.
Duymasın istiyorum kulaklarım tıkıyorum,
Tıkıyorum kendi yalanlarımla.
Ama yetmiyor bastırmaya onların kandıran doğruları işliyor benim de şakaklarıma.
Güne bakıyorum,
ellerimde sadece çocuksu iyi niyetlerim.
cebimde sevgiliden 3.5 kuruş mangırla,
hiç olduğumu hatırlıyorum bir hiç uğruna.
ruhum söylüyor hala bu bohem kaosta inanıyor tanrıya ve inanıyor bu garip yanılsama sadece insanların mirası...