Üç Gölge (Hayyam,Şeyh Galib, Nazım

I

Hayyam’ın gözleri atmosferde bir tabakaydı,
Yere bayağı yakın.
Ben, her zerremde toprak kokacak kadar yerdeydim,
Yıldızları gördüm.

II

Galib dede vuslata yastamış başını uyuyordu.
Kelebek hala aşinasıydı mumun.
Son için doğan her gün mutluluğuydu umudun,
Aşkı gördüm.

III

Sıcak kalırmış dizeler inanarak yazılınca.
Gözler dokunabilirmiş deniz ardı sahillere,
Özlemin nazmı hikmet doluymuş.
Hasreti gördüm.