Üç Gazel Şiiri - Mustafa Tatcı

1. Gazel

Teskin etmiyor beni ovalar dağlar taşlar
Gittiğim her mekanda gözümden durmaz yaşlar

Gönül bir yangın yeri, viraneden hallice
Dert yağmalar durmadan ne bitmez bu savaşlar

Gezdirseler Batıda Londra Paris Milano
Gönlüme hitap etmez aşksız örülmüş taşlar

Lüküs restoranlarda ısmarlasan kuş sütü
Pekin ördeği yahut envayi türlü aşlar

Gönlümü teskin etmez muhabbetsiz zamanlar
Bu dediler kodular ve sözde arkadaşlar

Mustafa levh-i dile kazımış ıstırabı
Mürekkebi kan olmuş kalem kesilmiş kaşlar

2. Gazel

Koy benliği kenara terket bu yolda yürü
Çık Tura yalın ayak Eymende ol da yürü

Yak narını nur ile bul dostu huzur ile
Gayriden dil dur ile fenada kulda yürü

Dolar boşalır bir gün Sahibi alır birgün
Zaman yok hepsi bir gün bil bunu külde yürü

Yaban ilde doolaşma gör de haddini aşma
Laşedir dünya şaşma gül de bülbülde yürü

Paris Torino Milan bunların hepsi yalan
Hakkı unutma aman ölmeden öl de yürü

Söyle tevhidi dilden birliği sorma elden
Mustafayı gönülden ciddi ol bul da yürü

3. Gazel

Burası dünya dârı , yar belletir ağyarı
Ko bunda bütün varı, Hak de Hak olsun gitsin

Çokluk aldatır bizi, kaybolmuş zira izi
Dalgasızdır denizi,tek de tek olsun gitsin

Gözden görünen odur, doğru bak, bu nurdur nûr
Eşya denilen hûdur, bak da bak olsun gitsin

Yürü doğru kendine, teslim ol efendine
Men arefe dendi, ne? nefsin çâk olsun gitsin

Ağla çağla sele dön, bul vahdeti göle dön
Mustafa'yla bile dön, ak da ak olsun gitsin