Üç Filmden Bana Kalan Şiiri - Bilal Yıld ...

( Fareler ve İnsanlar, Cennetin Kıyısında ve Gazap Üzümleri )

Zerresine kadar kirlenmiş bir dünya da iyiliğin ardından gidenler.
Ve para ile uğraşmayacak birini bulma hayali ile.
Ayrıca her şeyi bilen babalarını, anneleri nedeni ile sevmeyen kızlar.
Babalarını ne zaman affeder, ne zaman cezalandırır.
Bilmiyorum ben saf bir babayım. O kadar…

Sahip oldukları ve yoksun kaldıkları ile birlikte iyiliğin peşinden giderken.
İçlerinde son kalan saf ve çocukça düşüncelerini de öldürdüler.
Başkalarına öldürttükleri ihtiyar bir köpek gibi leşleri ortada şimdi.
Korkuyorlardı, kendileri yapamadılar.

Üç iyilik silahşoru daha.
İnancını kaybetmiş bir din adamı.
Cinayet işleyip hapisten şartlı salıverilmiş biri ve birde mezarlık hayaleti kaçkın.
Gazap üzümlerini toplamaya mahkûm edilmişler.
Toprakları zorla gasp edildikten sonra.
Kimi vuracaklarını bilmeden pusuya yattılar.

Sonunda önlerinde kıvrılarak akmaya devam eden bir nehir gibi.
Doğurgan bir kadının ağzından konuştular.

“Onlar hep iyiliğin peşinde.”
Koştular da koştular büyük hayallere.

Ben John steinbeck’den böyle anladım, böyle anlatıyorum.