Üç Fidan'a.. Şiiri - Semih Batman

Aylardan Mayıs
Yılını sorma kardeşim.
Ne fark eder ki,
Belki sen daha doğmamıştın bile,
Üç fidan yeşerecekti bu topraklarda,
Güneşi aydınlığı beklerken.
Belki de torunlarını seviyor olacaklardı şimdi.

Ama İlmiklerini gördüler boyunlarına sarılan yaşamın,
Mertliklerinden en ufak ödün vermeden.
Sabahın alaca karanlığında yok edildiler.
Boğazlarında nefesleri hoyratça kesilirken.

Onlar birer fidandı, gencecik,
Canlardı onlar, ana baba ve sevdalıları vardı.
Yaşamlarında özgürlük ve de,
Ülke sevdası vardı yalnızca,
Karşı oldukları, emperyalizmin gizli tuzaklarıydı,
Tıpkı Ataları gibi.
Teslimiyet yoktu asla ruhlarında.

Bağımsızlık ve hakça paylaşmaktı dilekleri,
Yürümüşlerdi bu uzun yolda,
Biliyorlardı bağımsızlığın yüceliğini,
Hıyanet etmemişlerdi Ata’ın emanetine,
Karanlık dehlizlerde yok olmanın da ne olduğunu
Çok iyi biliyorlardı masum yüreklerinde.

Bu üç fidandı, nefeslerine ilmik atılan,
Sadece onlar mıydı, hayır,
O uğursuz Mayıs sabahında,
Düşüncelere vurulmuştu kilit, özgürlüğe vurulmuştu,
Bağımsızlığa atılmıştı o ilmek,
Gencecik, yeşerecek fidanlardı onlar,
Canlardı, ana baba ve sevdalıları vardı,
Teslimiyet yoktu asla ruhlarında,
Onlar ülkesini seven,sevdalılardı.