Yine kendini bilmez yarasalar ötüşüyor gecenin bir yarısı,
Sensizlik yankılanıyor durmadan her aldanışım sonrası.
Biliyorum, hatırlattıkları şey;
Ölüm sessizliğinin siyah esrarı…
Her defasında yenilenen
Sancımın haykırışları.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta