Uç ey gönül güvercinim semâ senin
İç şu çölden kana kana vaha senin
Görmem belki yüzün daha senin
Et duanı Mevla’ya edeceğin sena senin
Konarsın belki penceresine dalına
Ötesin benim için yâr ervahına
Gelirsin geri varırsın garip mezarıma
Dökesin yaşın baş suyuma
Uç ey gönül güvercinim kanat senin
Unut beni uçarken bu sanat senin
Kon bazen dergâha münacat senin
Bağlarlarsa seni eyleme dur naat senin
Ey güvercin uçtun da oldu mu muradın
Hicran ile koydun toprağı yayıldı maradın
Sen ak idin uçtun ve karardın
Beni bulmadın çün sanmam ki aradım
Güvercin ki başı kınalı kanadı boyalı
Ağlar Habib bu derde düşüp yanalı
Bir giymediği kaldı aba ki kırk yamalı
Kalkamadı mülk-i kalpten ayağı kayalı
Serhad Kalkan
Kayıt Tarihi : 28.1.2023 01:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!