Kendi halimde dolaşırken,
Hayatı artık kabullenmiş,razıyken,
Bir böcek gelip,kondu ellerime.
Uğur böceği dedikleri.
Uğur kim,ben kim?
Anladım!
Soluklanmak,bir nefes almak için
İstasyon bilmiş beni.
Alışılagelmiş laflarla uğurlamaya çalıştım onu.
'Uç ebem böceği uç.Dedem sana terlik,Pabuç alacak.'
Niyeti yoktu böceğimin uçmaya.
Bilerek kondum diyor ben buraya.
Yapma böceğim,
Kurbanın olayım.
Yetti bana hayatta yediğim darbeler.
Uğur kim.ben kim?
'Uç ebem böceği uç.Dedem sana terlik,pabuç alacak.'
Dinlenmesi biten böceğim
Uçtu gitti ellerimden.
Yeni ve gerçek şans sahiplerine.
Uğur kim,ben kim?
'Uç ebem böceği uç.Dedem sana terlik,pabuç alacak.'
Kayıt Tarihi : 19.5.2009 18:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hayatı kabullenemeyecek kadar sevda insanısınız kabuğunuza çekilemezsiniz sevgili dost
aşk rüzgarı gelir bulur sizi ve büyüsüyle çeker sizi
YARADANIN harikası olan küçük bir böceğe arkadaş gibi davranıp uğruna şiir yazan insana selam olsun
TÜM YORUMLAR (1)