Bazen,zaman tutar beni
Kapatır kapılarını bir bir yüzüme
Hoşça kal bile diyemeden,kararır dört duvar
Eskimiş bir taş plağın yorgunluğunda
Nihavent bir hüzün olur
Uzaklaşan ayak seslerin
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta