Üç Düğmeli Beyaz Kazak Şiiri - Gürsel Ce ...

Küf tutmuş masalların peşi sıra
Bir çocuğun
Uçurtmasında ki ip gibi

Sürüklendiğim yıllar
Uyanıverdiğim bir rüya

Dokuz ile sekizi çarpmayıp
Kara tahtaya kafamı çarptığım günler
Aklımda
Şimdi gün gibi

Bakır bir sininin etrafında
Çürük dişime ağlayan anam yok
O aşı sofraya getiren babamda
Derim ki bu söz dinlemez anılarıma

Vurmayın artık
Koparmayın içime bağladığım
Hasretin tellerini

Unuttum sanma çocukluğum seni
Hiç unutur muyum o tuttuğum ellerini

Öyle güzeldin ki sen düşümdeki dünüm
Öylesine içmişim ki seni hala ayılmadım

Kıyıp ta
Seni kimselerin yerine
Koyamadım

Doyamadım be çocukluğum

Doyamadım...