-Haccın bilinmeyen şartı varmış! -
Muhterem girdi güne, biraz hiddet ederek;
Baktı hasım kişiye, birazcık da gülerek.
Yeterli görmedi ki kökünde öz olmayı! ..
Şaşırdı, bu zat hacca, nasıl gider diyerek.
-Neden şaşırdı? -
Çünkü, hayli uzakta oluşmuş özü onun.
Değişik mecralardan gelirmiş sözü onun.
Göründüğünden beri, tepki üstünde imiş;
Çünkü, yanlış tarafa dönükmüş yüzü onun.
-Benim arzum şu:-
Kişi, zihin içinde, merak karsın efendim.
Alsın maneviyattan, cisme sarsın efendim.
Kul olunur sanmıştır umre yapıp gelmeyle;
Hakkaniyeti göster, Hakk'a varsın efendim.
(7 Eylül 2009)
İbrahim Faik BayavKayıt Tarihi : 7.9.2009 09:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!