Bazen yürek yetmez duyguları taşımaya..
Aynı mevsimi yaşıyor olsan, aynı havayı soluyor, aynı yıldıza dilek tutuyor olsan da;
Bazen gözdeki ışık yetmez bir aşkı anlatmaya..
‘’Hiçbir şeyle yola çıkmış olmanın artısı sana zaman içinde her şey olarak dönecek’’ hatırlarsın öğretilmiştik..
Ardımıza alırken takvim yapraklarını, umutları yitirmemenin nedeni, kalp atışlarını durduramazken sakin olmaya çalışmakla aynı..
Öğretilmişler ve öğrenilenler ne kadar hayır dersen de, aynı noktada kesişiyor..
Tek fark; öğrenmek çoğu zaman bedeller ödeyerek oluyor..
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta