Değerlerimi hep çaldılar boşlukta yaşıyorum
Dayandığım duvarda yıkıldı altında kalıyorum
Beni hiç duyan yok dünyada kime yakınıyorum
Soğuklar titretiyor korkularla istekleri yakıyorum
Her şey insan içinmiş ateşler içinde yanıyorum
Kötülerin içine düşürdüler sürünerek yaşıyorum
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta