Üç Damla Şiiri - Ali Kenan Erdem

Üç damla yüreğimde,
Hasret,aşk ve dostluk...
Senden aktıkça pınarlar,
Yücelerden doruklardan,
Süzülür gelir, bazı anlar...
Hasret, uçuşan saçlarında,
Rüzgara katık olmuş, yıkar gönül kuytularımı,
Sağnak olmuş yağmurlarda, ıslatırsın bazı bazı,
Ellerin serininde, yaz sıcaklarında içimi estirirsin,
Dudak kıvrımlarında eğimdir, kaşlarında yay,
İnce bellerinde dolanırda hasret...
Düşler sende bulur şeklini,
Minare olur, kule olur,deniz olurda hasret
Silüetler yakarken, gecelerimi ateşler.
Zifirlerim yorgan olurken gündüzlerime,
Hasret bir el olur, ardında sallanırken...
.....
Aşktır özümden seslenen,
Bitmiyorsa,
Çoğalırken küllerin, bende yanarken lavlar,
Seneler biriktiren saçlarımda,
Beyaz açıyorsa çiçekler,
Baharlar esiyorken, güzleri soluyorsa o yerler,
Düşlerde boğulurken, tenin kokar laleler,
Bellerinde dolanır, ince dallar ve güller,
Ak diyorsa içime, dol artık göllerime,
Aşk yanarken içim, sen dokunurken gergefim.
Nakış nakış örerken vaha düşlerken içim,
Büyülü gözlerinde, bilmem neden sarhoşum...
.......
Hasretle tutuşurken, aşkla, yanarken dostluk,
Gitmeden bulutlardan,yağmur yüklü çiselti,
Çamur kokmadan seher, kir düşürmeden gönlüme,
Geceye hapsolmadan,griye dönüşmeden...
Üç damlayla yoğurup,
Zaman çıkmadan benden,
Nefes olmadan toprak,
Laleler çıkıyorken,düşüm sendeyken benle,
Esiyorken rüzgarlar,tenin düşerken gönle,
İstanbul düşlüyorken...
Gel,
Bekliyorken kollarım, ufka varmadan yolum...