Güneşi takmışsın
saçlarına çocuk
Üç dal karanfil açmış alnında
Yeryüzünde...Yüzünde
yarım bıraktığın gülüşünle
Ne yana savursan saçlarını
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
zaman bizi zulme alışmaya zorluyor.. sistemin getirdiği karanlık ve her şeyden ötesi bunun bir yaşam tarzı haline gelmesi, hatta böyle yaşamaya alışmamız gerektiğini dayatan bir çerçeve içindeyiz.. tanrı yardıcımız olsun.. duyarlı şiir için teşekkürler, saygılar kezban hanım..
hüzünlü..ama bu şartlarda ne yazılabilir ki..güzel şiirdi.kutluyorum.
Gelip sokağın ortasına bıraktılar karanfilleri, yüzleri esmer çocuklar güneşle aydınlandı...
yeryüzü kirlilerin cenneti...
O kadar güzel ve anlamlıydı ki şiir.
Kutluyorum kalemin içtenliğini..
Sevgiler.
Gülümsemeleri yarım kalan çocuklara sevgi.,
Gülümsemelerini yarım bırakanlara (yetmez ama) lanetle....
Yüreğinize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta