Üç Dakika Şiiri - Hüseyin Çil

Üç dakika kala bin dedim,
Bindi.
İkiletmedi, hiç ikiletmezdi ki

İlk koltuğu almıştım yolu seyreder diye
Buraya kadar her şey güzeldi
Birde boynu bükük, aşağıdaki biçare adamı seyretmese...

Üç dakika ağlamamak için kendimle vereceğim savaşın bu kadar büyük, bu kadar yıkıcı sonucu olacağını bilemezdim.

Geçti,
Üç dakika,
İki insan,
Bir otobüs camı.
İkiletmeyen boynu bükük içerde,
Biçare, sigarasından bir fırt derdinde
Zamana oynuyor işin aslı.
Zil çaldı ayrılacak otobüs anlaşıldı
Ya sevenleri niye ayırdı,
Özleyenleri,
Sensiz yapamamları
Nazımları
Edipleri
Garipleri...
Ayırır,
Ayırır hemde çedine buduna,
Attım kendimi arabaya
Güneş geldi gözüme son bakışını göremedim sevdiğimin.
Otobüsten önce gidip, geçmeliyim karşı yola
Geçtim,
Sol şeridi sahiplendim.
Güzel gözlüme bir bakayım dedim.
Baktım,
Keşke ikiletseydin de gitmiyorum deseydin bakışı attım.
Ağladım.
Ağlıyorum.
Sen olmadığın her zamana ağlayacağım.