Üç dakika Şiiri - Hüseyin Kotan

Birisi vardı,gelen giden
Adam bilip,selam veren
Elinde sazı,
Diline niyazı,
Seherlerde yatmayanı
Yoksulu yabana atmayanı
Bilen birisi vardı…
Dertleriyle derlenen
Karanlıkla eğlenen
Bulunca söylenen
Birisi vardı…
Gelir giderdi
Can sağ olsun derdi
Canım sağ…
Mekanım var,evim var
Kocaman çocuklarım,
Sevenlerim vardı
Beni adam sananlar
Benden şefkat umanlar
Benden iyilik görenler vardı
Okuyordu,yazıyordum
Gülüyordum,kızıyordum
Hayatın içinde,
Hayatı seviyordum…
Bu gün,O’nu gördüm
Birden huylandım.
Yinemi geldi dedim
Saklandım…
Gözleri görmeyenden
Saklandım…
Yok diyin dedim
Yok dediler…
Geri gönderdiler…
Bir an içinde olanlar oldu,
Kendimi yok etmiştim
Ben kendimi tüketmiştim…
Üç dakikada
Silinmiştim,gitmiştim
Kapıma cennet binekleri gelmişti
Gri çevirmiştim…
Allah (c.c) için hayırda
Ben yokum demiştim.
Üç dakika…
Veren elim olan elden,
Hayırlı olduğunu biliyordum.
İnsanları seviyordum
Herkese yardım ediyordum…
O an sevmemiştim
Sevememiştim…
Su taşımaktan omuzları,
Yara olan dostları
Okumuştum…
Kuş kanatsız uçamaz
Nedenini sormuştum.
İnfak ile ameli
Gelen boş gitmemeli
Unutmuştun…
Gafletin deryasına düşmüştüm
Nefeslerim sıklaştı
Gözlerim doldu…
Bir şimşek çaktı
Bütün bedenim yandı
O’mu seçmişti fukaralığı
O’mu seçmişti körlüğü
Kim ister?
Kim seçer?
Zaman büyüdü,
Zaman boşaldı…
İçimi korku
İçimi utanç sardı
Dünyam karardı
Çektiğim ah
Döktüğüm yaş
Beni kurtarır mı?
Öylen namazın ı kılmıştım
Duada etmiştim
Rabbimden…
Neler,neler istemiştim
Var olanların üstüne
Yine ver,yine ver demiştim
O’nun bana gönderdiğini
Geriye çevirmiştim…
Üç dakika…
İşim vardı,o’nun yok
Eşim vardı,o’nun yok
Aşım vardı,o’nun yok
Görüyordum,o’ kördü
O…
Beni görmeden seviyordu
Koştum peşinden
Yaklaştım…
Gerekeni yaptım.
Göz yaşlarım durmuyordu
İçimi bir kurt
Binlerce kurt oyuyordu
Neden?
Niçin?
Nasıl?
Böyle düşünebildim
Ve böyle yaptım
Bir anda her şeyi
Kişiliğimi,benliğimi
İnsanlığımı sildim…
Nasıl yaptım?
Taht’ı atanlar vardı
Anahtar bırakanlar vardı
Fakirleri sevenler,
Yüzüne gülenler vardı
Yıllarca sigortasını ödemeyenler vardı.
Bir ekmek parası
Ne ki darası?
Ağır geldi…
Bu nasıl adamlık?
bu nasıl insanlık*
Bu nasıl nefis?
Üç dakika…
Beni benden alan
Beni girdaplara salan
Beni toz eden
Beni buz eden
Beni ihtiyarlatan…
Üç dakika…
Felekler hız kazanmıştı
Melekler yuh! diyordu
İnsanlarsa bir haber,
İblis halime gülüyordu
Bense ağlıyordum…
Çocuklar gibi
Nefsime yenilmiştim
Çok hızlı karar vermiştim
Yazık…
Pişmanım,çok pişmanım
Alabildiğine alçalmış,
Çukur olmuştum
O çukura
Şimdi,
Göz yaşlarımı dolduruyordum
Üç dakika…
Fukaralığıma ağlıyordum,
Körlüğüme ağlıyordum
Zalimliğime ağlıyordum
Göz yaşlarım akıyordu
Kapıda çaya Ömer,hoş gözlerle
Halime bakıyordu
Sessiz,sessiz…
Üç dakika…
Üç dakika…
Üç dakika… 15 mart saat:16.00
HÜSEYİN KOTAN