Üç çocuk Şiiri - Nahit Sadi Baysal

üç çocuk (1973 e )

biri midye topluyordu
lağım suları ardında kıyıda
gürültülerin yakınmalarıyla
günbatımında

sıcak havada yalnızca ıslaklıktı
deniz
kuruduğunda bu ıslaklık
ak bir nakış işlemişti
çabalar kıvrık paçalarında
ve yeni yeni siyahlaşan tüylerinde
ve yüzündeki çatlaklarda

birinin bakkaldı babası
bir avuç pirinçle çıka geldi
süpürge çöpleriyle karışıktı
tütünlerle küllerle
belli ki süpürülmüştü
beceriksizce dökülen
pamuk ellerden

diğeri izmaritiyle tutuşturdu ateşi

oturdular sofraya
midyeci yorgunluktan uyudu
bakkal çocuğu zaten toktu

diğeri şarabıyla dostu
yalımlandı ateşte düşler kurdu
ertesi günü yoktu