Üç Çocuk Şiiri - Uğur Musab Şahin

Bir daha oy verme halkı soyana,
Bizi muhtaç ettiler, kuru soğana.
Anneler bakamıyor yeni doğana,
Üç çocuk olsaydı, açtık arkadaş.

Sabahın köründe kalkarız erken,
Maması, vitamini, ilaçlar derken
Randevu alınmaz üç aydan erken,
Üç çocuk yapanlar açtır arkadaş.

On bin lira içindedir kira parası,
Bir yumurta, üç soğan ekmek arası
Bu bizim mi, devletin mi yüzkarası?
Üç çocuk yapanlar yandı arkadaş.

Nüfus neden düştü, onlarda bilir
Askeri ücretle, nasıl geçinilir?
Ya şimdi kim kime borç para verir?
Üç çocuk yapanlar, bitti arkadaş.

Her gün zam gelir ekmeğe, aşa
Hz. Ömer devri, kaynayan taşa,
Yönetenler yağla, balla bey paşa.
Üç çocuklu her aile battı arkadaş.

Vatandaş havlu attı Pazar yerine,
Konuşturma beni, dalma derine.
Bir kişi bulamadık, koysak yerine
Üç çocuklu her aile yandı arkadaş.

Ehven-i şer dedik, gittik peşinden
Pek fayda görünmez bu gidişinden,
Çoluk çocuk, hatta kendi eşimden
Üç çocuklu her aile dipte arkadaş..

Sözüm saltanata sanma, halkadır.
Dünle bugünün, arasında farkadır.
Dönerken durdurulan ana çarkadır.
Çocuksuz ailelerde, gitti arkadaş.

Göl yosun tutunca, biz de kirlendik
Ulu-l Emre inandık, haydi evlendik.
Söz icraattır dedik, bak bilemedik?
Bir çift söze inanıp, kandık arkadaş.
2024