Mayıs ayının altısı, yıl 1972
Yetişemedi Hızır ve İlyas
Dar ağacını yıkmaya
Hava ve su yerine
Üç cemre birden düştü toprağa!...
Deniz, Hüseyin, Yusuf adında
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Tam bağımsız Türkiye düşüncesiyle canlarını feda eden üç fidanı özlem ve rahmetle anıyorum.
Az önce Hümeyra Öğretmenime yazmıştım...
Biz, o kuşağın insanıyız...
Hem şanslı hem şanssız...
Rüyası "memleket", özlemi ve inancı özgürlük ve tam bağımsızlık olan...
Emperyalizmin hedefinde!
Üstünde oyunlar oynanan, vurulan, kırılan!
İnanıyorum ki onların sayesinde ayaktayız!
Geç anlasak da.....
Anmak, ateşi yeniden yakmaktır...
Şiire ve Kardeşime tebrikler.....
beğeni ile okuduğum enfest şiirdi kutlarım
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta