Üç çağ var.
İdeal, normal ve anormal.
Sanat açıklar.
İlk çağda aç normal çağda normal anormal çağda anormal tok.
Sanat bozmada siyaset çok kötü bozar.
İdeal umutlandırır normal barındırır anormal batırır.
Batıklardayız senin anlayacağın.
Halk üç şekerli çay içer.
Yok, var ve ne var ne yok!
Kişiye göre değişir.
Çok çağ yok çağlar kendi içinde üç çağ.
Çağ yeni idealizmle değişir.
Yeni idealizm var mı?
Yok.
Ne var yeni Osmanlıcık, yeni şeriat ve yine yok cumhuriyet.
İdeal Cumhuriyet bir normalleşemedi ki anormalleşsin.
Dünyada Avrupa normal yine Amerika anormal ve Doğu, doğuda.
Üç yönü durmak durdurur.
Canlı, sağa sola akar.
Bağlamak lazım midesinden aklına.
Av avcı derken bu trafik araç eşya hareketi akar.
Üç çağı bir şey yaparsan dolaşırken dolaştırırsın.
Üç çay!
Bir ideal iki normal üç anormal.
Bir çay içelim mi?
Sonrasına bakarız!
Kayıt Tarihi : 21.9.2023 14:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!