Üç büyüktür Ben Şiiri - Metehan Karagöl

1.
Bunu neden yaptığımı biliyorum,
Kendimi sana ispatlamak ve cesaretime madalyalar takılmasını istiyorum.
Güneşin altında ıslanmak
Deltalarda yüzünü okşamak
Soyu tükenmiş balıkları avlamak
Yolunu kaybetmiş dervişlere selam
Çölde vahasız kalmışlara su vermek
Kısacası Seni istiyorum.

2.
Resmi ve gayriresmi kaynaklara göre
Sana olan tutkumun aslı yok
Hiçbir belge bulamamışlar buna dair
Dedikleri doğruysa eğer
Bu, duvarları saran sessiz soluğum
Bu, celp görmüş kasketimdeki kan
Bu, henüz bitmemiş resmindeki ben
Yani belini ve göğü usulca kavrayan
Sırlar saklayan elimi de mi
Sahte evrak poşetine koyacaklar?

3.
Gece çöküyor minderde oturan adamın omzuna
Onu seriyor yere tuhaf bir rahatlıkla
Adam, mana bulamıyor yıkılışında
Oğlundan ve dört melekten bir umar arıyor
Yetmiyor, oğlunun okuduğu latince şiir
Dört melek çevresinde durmadan dönüyor
Bir mesaj veriyorlar sanki adama ve göğe
Dört melekten en küçükleri acıyor adamın haline.
Ona gizlice bir şeyler sunuyor:
Birkaç batırılmış gemi ve üç adet cin
Adam cinleri topluyor yanına
Oğlu, gemileri tamir için salona götürüyor
Cinler adamı dalga geçer bir gülümseyişle izliyor
Bahsetmiyorlar ter kokan ensesinden
Adam yineliyor son kez hatırladığı dizeyi
"Her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği"