Üç buçuğa bir şiir Şiiri - Necdet Arslan

Pencereleri boşluğa
takıyorum
Öylesi daha iyi.Ay aydınlatıyor
dışarıdaki odamı.

Yol tam da ortasından geçiyor
antrenin.

Elimden kapıp uzaklara kaçıyor
bir bacaksız.Vitrindeki o modele
sana benzediği için olacak
kimseler görmeden göz kırpıyorum

Hınzırlığın tutmuyor değil bazen
karşıdaki evin perde aralığından
uzatıp başını ‘Dalida’ söylüyorsun

Nefesin nefesime komşu
Uzatıversek birbirine değecek
parmaklarımız.

Penceremin önüne
sardunyalar sıralıyorum
Daldan dala sarkıyor içimdeki hınzırlıklar
Dilimin ucuna not ediyorum söyleyeceklerimi
Kocaman kocaman gülümsedikçe
Turnalar göçüyor yüreğimde
Derken,azar azar kısılıyor sesim.

Susuyorum
Nasıl da susturuyorsun….