Seneler önce,
Çocuktuk.
Kendimizce bir seneyi büyük sayardık.
“ Sen dört yaşındansın? “
“ Ben beş yaşındayım. “
Derdik.
Seneler sonra,
İnsanlarda bunu gördüm.
O dört, beşe yetmiş ekle.
Sayılar insanların dilinde.
Şaşkınlık hüzünde.
Düşündüm.
Olaya söyleyenlerin gözünden baktım.
Anladım.
Önce “ Beş yaşında çocukla yetmiş beş yaşında,
Koca insan bir olur mu? “ dedim.
Düşündüm.
Jeton düştü.
Anladım.
Ortada bir zaman var.
Daralan bir zaman…
Geçmiş zaman ne kadar çoksa,
Daralan zaman ne kadar azsa,
Geçen zaman önemsizdir.
Kalan zaman o kadar değerlidir.
İşte onun için o insanlar böyledir.
Kayıt Tarihi : 12.11.2022 21:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!