Üç Beş Uzun Bahar Şiiri - Ebru Yeşilova

Üç beş uzun bahar
Kısacık kışlar boyu aradığımız
Üç beş şarkı kulağımıza dolanmış
Üç beş anı gözümüzde çınlayan

Havada ağ kurmuş sallıyoruz kollarımızı
Bir başka boyut, altından sinekler gibi
Bir türlü yakalayamadığımız

İster bağın bülbülü olsun ister devranın ankası
İsterse olsun şu çiftliğin kargası
Sesini de birlikte gömerler insanın
Hatta olsa da bir kedinin mırıltısı

Herkesin gittiği kapıya geldik dayandık
Herkesin gitmekte olduğu kapıyı
Az bir zaman kaldı elbet çalacağız
Kapının arkasında değil gözümüz
Biz arkada neler, neler bıraktık...

Bu boktan bir şiir bunu boş ver
Senden şair olmayacağı belliydi zaten o uzun baharda
Şiir diye, aşk diye inlerdin geceler boyu
Ne şiirler kaldı ne sevgililer hayatta
Bırak bu işleri, şiirden bir kendin yarat
Şiir gibi aşkınla
Şu kısacık kışlar boyunca