Kirlenmiş dünyanın pis pasaklı işçileriydi onlar
Öteye beriye bakmadan kirlettiler yaşamları
Temizlemeye çalıştıkça kendi hayatlarını
Gün akşama döndü ve baktılar ki gelmiş gece yatma vakti
Korktular korktular çok korktular
Ve çökünce göz kapaklarına uyku
Artık korkunun ecele faydası olmadığını anladılar
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta