Üç BEŞ Arkadaş Şiiri - Tahir Altunay

Üç beş arkadaş,
bir köşede yine içiyoruz.
Ne ana var,ne baba..
Ne diyeyim ki böyle kadere?
Bizim kimseyi sevmeye hakkımız yok.
Çünkü biz doğarken ölmüşüz..

Bir biz kalmışız,kahpe gecenin kara koynunda.
Omuz omuza savaşırken hayatla,
bir biz kalmışız,üç beş arkadaş..

Bir biz kalmışız;
Koca şehir uykudayken,
varoşlar semtinde yalnız.
Yüreğimizde alev,
üzerimizden kayarken yıldızlar,
ve kaybolmuş kavgalar arasında gençliğimiz.

Umut bizim için hiç olmamış.
Belkide bize,bize kalmamış.
Birer yaralı yürekten başka,
hiç bir varımız olmamış..

Ne sevgili,nede aşk görmüşüz,
bir biz kalmışız,üç beş arkadaş.
Biz zaten doğarken ölmüşüz...

2000-Erhan DERE-Tahir ALTUNAY