Üç Beş Adımlık Volta Şiiri - Veyis Kesgin

Kör bir Pencerenin aralığında her gece bakışlarım
üzerime kilitlenmiş eski demir kapı ardında kaçışlarım
Umutlarım çıplak duvarların dökülen sıvasını süsler
Zifiri karanlığın koynunda atılan üçbeş adımlık voltada.

Taş duvarlarda yankılanır her adımı saniyeleri ezişi
saniyelerinde ezemediği bir yelkovan olmuştur birde akrep
Yüreklerde esip sırtınızdan zehrini sokan birde hicran
içimizdeki mabetin kutsallığını ezen üç beş adımlık voltada

Tuğba ağacından dökülürmü bilmem hazan mevsimi gazeli
Gayya çukuru içerisinde dolaştığımda olmuştur ay ışığı koynunda
Ayağıma dolaşan kurumuş yaprak bile bilmem burada ne arar baharda
Yıldızlarla adını gökyüzüne yazdığım üç beş adımlık volta da

Kuşların bile cıvıltısı kuş gibi değil
Onlarda kuş gibi ötmeyimi unutmuş yoksa
Kanat sesleri eşlik eder adımlarıma
Adımlarımla kaçışır onlarda üç beş adımlık volta da

Yarı demli yarı demsiz boz bulanık bir çaysın bardağımda
Bardağımdaki acı çayın bile şeersiz oluşu bir hoş gelir dilime
Ne hücrelerin rutubetli duvarlarında ürpermişliğim olur
Nede seni düşünmediğim an olmuştur üç beş adımlık volta da

Sadece atılan üç beş adımlık volta
O voltada beden nerede kalp nerede
Nereye kadar uzar bu duvarlardaki bakış
Falakada kırbaçlanan hayeller nerede

Sadece atılan üçbeş adım volta
Seninle tek bir ayak takırtısı yankılanışında
İmamesi kırık eksik taneli bir tesbih çekişinde
Sadece seni düşünerek atılan üç beş adım Volta da