.
yağmalar başlar çocuk
çalınır dudaklar
avuç içlerinde sızı
dışta
yüze sürülmüş sakallar
..
yağmalar başlar
gece sabaha bakar
çocuk
gözden yaş akar
yürek kopar
parça parça
yine bütün
etmez insanda
..
nasıl farkındasın zulmün
yüzüne asma feryadı
unut
ayrılık senin susun
..
yağmalar başlar
toprak sarar
çocuk
analar ağlar
tuhaf iş can
bitmiyor hala
yazmayla yanmıyor
kan bulaşmış sayfa
..
direnmek adı
hatırlasa
dost ağlamaz yanında
yalnızlıksa zırhtır
çürür zamanla
.|
.|
canımızı fena yaktılar çocuklar
uçurtmalarla
her biri bir bomba
açma gözlerini çocuk
yakacaklar napalmla
sen bilmezsin
kömür yüzler türkü söylemez
ne de çekiştirir elbisesini
buruştu diyemez
kayıp et’im
et’im içinde kemiğim
bulursam çocuk
yerini söylerim
açılıyor insan ağladıkça
mavi deniz lacivert
yüzümde hüzün
yüzümde dert
gel akşam üstü
bana türküler söylet
bana bir bahar çiz
dedemin kızıl şekerini
babamın beyaz mintanı
anamın çöreğini
ağabeyimin yeni çıkmış bıyıklarını
ve tut ki bir ucundan memleketi
elimizi sürüp
yürüyelim gece masalları gibi
sıcak sarı ısırsın parmaklarımızı
dilimizle ıslatalım sızıyı
sen bana gülü anlat
ben kırılan uçurtmamı
yakarız birde ciğaramızı
az kaldı çocuk
yolu uzatalım mı...
.|
.|
bozkır nasıl güler bilirsin
aç bebeler gibi
sarı sıcak
gitselerde
ölselerde
Sarı sıcak
şimdi akdeniz fikri
mavi akar gözleri
deniz ağlar...
10 03 2005
.
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 24.9.2005 01:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)