Üç Başıma Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Ben bir başıma olduğumda, inan ki; üç başımayım:
Senden yana olan ben,
Benden yana olan ben
Ve sen.
Ondan öte Tanrı ‘nın hiçbir tek kulu,
Habire cebelleşip duruyoruz birbirimizle,
İki ben, bir sen, başka hiç kimse,
Konuşup duruyoruz nilüferlere karşı
Aklımıza artık
Her ne gelirse.

Sen hep başını alıp gitme peşindesin,
Tükenmeyen nazlar içindesin,
Bir baştan bir başa kibire bürünüp duruyor
Yüzün, saçların, sesin,
İstiyorsun ki; örnek alsın herkes senden,
Çile çektirmeyi
Öğrensin.

Ben. Ben senden yanayım,
Uğrunda razıyım koymaya ellerimi taşın altına,
Çarmıhlara gerdirmeye bedenimi,
Her acıya, her eleme,
Her çileye katlanmaya ömür boyu,
Kaldırıp bir yana atarak
Aşı, ekmeği,
Suyu.

N ‘eyleyim ki; benden yana olan ben senin karşında,
Çünkü bir o görüyor yananın halini,
Bir o biliyor benim neler çektiğimi,
Her solukta seni nasıl andığımı,
Uğrunda nasıl yanıp yakıldığımı.
Koskoca evrende bir o biliyor,
Ben sana daha bir sımsıkı bağlandıkça
Deliriyor.

(KANAMA YÜREĞİM isimli Serbest Şiirler 'inden > 61-62/100)