Üç aydır unuttuğum kendim gibiyim

Damla su olsaydım keşke
Engin denizinde sonsuzlugun
O zaman anlardım belki
Gece ve gündüzün ne kadar kısa olduğu
O zaman belki sevda denen duygunu da
Ne kadar dünyevi olduğu anlardım
Sakın kızmayın dostlar
Bu sevdayı basit görmüşlüğüm değil
İlmek ilmek dokuduğum sevdalara
Yan çizmişliğim de değil
Aslında her sevda sonsuzluğu hatırlatıyor bana
Ben olmayı borçlu olduğum her şeyi hatırlatıyor
Bana beni hatırlatıyor kırık dökük akşamlarımda

Yine kırık dökük bir akşamımdayım
Biraz keder biraz yorgunluk
Aslında biraz daha ben gibiyim bu akşam
Üç aydır unuttuğum kendim gibiyim
Belkide artık bu hüzün ceketi bana fazla alıştı
Bir parçam oldu hüzün,herşeye hüzün karıştı
Ondan mıdır nedir hüzünlü insanlarda beni buluyor artık
Hüznün binbir çeşidi masamda duruyor artık
Eskiden tirad arardım söyleyecek
Artık neredeyse tirad yazmaya başlayacağım
Sonsuzluk denizinde damla olma isteğimi
Eminim birgün tiradlaştıracağım