Hayat, bana hiçbir zaman altın bir tepsi içinde mutluluk sunmadı.
Ama öğretti ki; insanın gücü, başına gelenlerden değil, başına gelenlere nasıl karşı durduğundan belli olur.
Benim için yaşam, bir düzlükte yürümek değil; bazen tırmanmak, bazen düşmek, bazen de yeniden ayağa kalkmaktır. Kaybettiğim günler oldu, hayallerimin yıkıldığı anlar oldu. Ama öğrendim ki; her düşüşten sonra kalkmak, düşmemek kadar onurludur.
Üç oğluma da öğrettiğim bir şey var: "Hayat, seni imtihan etmekten asla vazgeçmeyecek. Ama sen de vazgeçmeyeceksin."
Gücün, cebindeki paradan değil, kalbindeki sabırdan gelir. Mutluluk, sahip olduklarında değil, sahip olduklarının değerini bilmekte saklıdır.
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta