Üç arkadaştılar,
Birlikte yürüdüler.
Kasaba meydanında ki
Kağnının önünden geçtiler.
Birinci seslendi.
Kağnı kaçıyor,dedi.
İkinci önemsemedi.
Hayal görüyorsun,dedi.
Birinci tekrarladı.
Ama kaçıyor,dedi.
İkinci yine boş verdi,
Dedi,alırız yenisiniii.
Üçüncü onları izledi,
Ne laf söyledi,ne boş verdi.
Hiç tereddüt etmedi,
Koştu,kağnıyı yakaladı,işi bitirdi…
Kayıt Tarihi : 19.7.2007 21:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir hayal,belki bir rüya; ama üç ayrı karakter. Gören ama çözüm üretemeyen, boş veren ve iş bitiren.
![İbrahim Şevki Karanlık](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/19/uc-arkadas-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!