Biz üç arkadaştık;
Tabiri caizse üç kafadar.
Her şey yolundaydı,
Ta ki, Ahmet ölünceye kadar...
Ayrı gitmiyordu;
Yediğimiz, içtiğimiz.
Dışardan bakılınca,
İyi gençlerdik, tertemiz...
Sonra Fatih gitti,
Ne aradı, ne sordu.
Geçenlerde haberi geldi;
Geziyormuş Trabzon, Ordu...
Aradım, çıkartamadım;
Çok kızdım ve küstüm.
Bizi ne hallere getirdi,
Ansızın gelen bir ölüm...
Nizamettin Özel
Kayıt Tarihi : 22.3.2007 16:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nizamettin Özel](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/22/uc-arkadas-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!