Özlemek, sevmek, ayrılmak...
Bu üç dünya kavramı ile tanışmak zorunda kaldım,
Bu kısacık zaman diliminde,
Bazen düşündüm, bazen hayal ettim.
Bazen üzüldüm! ... Bazen de sitem ettim.
Hep sonunda kendimi avuttum,
Her üzüntü, bir sevincin başlangıcı değil mi? Diye sordum.
Hey gidi koca Dünya dedim kendi kendime...
Ayrılıklar olmasaydı özlemenin ne anlamı olurdu?
Ayrılıkları unutsaydım, hatırlayamazdım seni seni sevdiğimi,
O tozlu raflarda, mahkum olurdun,
Gün ışığına çıkmak için beklerdin.
Kayıt Tarihi : 24.5.2012 01:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Sencar](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/24/uc-arkadas-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!