Uç Albatros Şiiri - Samile İlter

Uç Albatros…

Hadi ne duruyorsun uçsana,
Uç Albatros, uç uçabildiğince,
Özgürce gökyüzünde,
Öylece dur seyret bir süre,
Sonra yola koyul,
En yükseklerden uç olabildiğince.
Yüksek karlı tepelerden,
Seyreyle dünyayı,
Tadını çıkar özgürlüğün,
Ne duruyorsun,
Uç uçabildiğince en yükseklere…
İstersen uğrama bir daha,
Bu şehre,
Bırak boz bulanık sular,
Yerinde kalsın,
Sen kar sularıyla yıkan,
Yıkan ki her şeyden arınasın…
Bırak sonsuz yalnızlıkları,
Bırak bu acıları bırak,
Bu dünyada kalsın.
Mutluluk özgürlüktür,
Özgürlük de mutluluk…
Uç Albatros gönlünce,
En yükseklerde olabildiğince,
Çünkü mutluluk sadece,
Uçmaktır özgürce…

13.04.2005

Sevgili Albatros’a,

Hep mutlu ol, sevdiklerinle…

Ablan… Samile İLTER