Üç Alaturka Terk Şiiri Şiiri - Nuri Demirci

İLKİ

Kırmızı:

gelirdiniz
bir manto daha çıkardı mantonuzun altından

giderdiniz
bir şey unutmuş olmaktan korkar gibi
ardınıza bakarak

giderdiniz
bir son şarkı gibi çalardı yalnızlığım
kalmazdı defterimde tek bir isim
tek bir mahkum, tek bir yolcu, tek bir konuk
tek bir mahkumun görüş sevinci
tek bir yolcunun hüznü
tek bir konuğun usulca hoşbulduğu

oyundan çıkmış piyonların
sağır olduğunu bilmiyor annem
epey ötelerden çağırıyor beni
bir şeye geç kalmışız
ya da bir yere
tam duyulmuyor buradan

İKİNCİSİ

buzul:

gittiniz
bitti işte!
hangi ayrıntıya ayıracağım şimdi kalan günlerimi
hangi ayrıntıda bir an;
bir an bile ne olduğunu anlamadan geçen
anlar arayacağım

ben olmayacağım
yıkık çehrelerini camlara asan
içlerini sivilce basmış kızların beklediği

annem mi?
başörtüsüne kurulayarak terini
kız bakmalardaydı
şah sanıyordu hala piyonları

ÜÇÜNCÜSÜ

Seramik düş:

huzurlu gidin
verdiklerinizden başka
hiçbir şey beklememiştim sizden

bir gün özleyecektiniz nasıl olsa
harlı bir fırından size kalan koru
kalsaydınız eğer, köşe sehpamda
hamurunu kemiren bir biblo gibi
tükenirdiniz

huzurlu gidin
yara almadı adınız; bütün hala...
sadece gökyüzüyle sevişen bir rahibenin
bozkırda bıraktığı sırt izi kadar
bana bıraktığınız çukur

huzurlu gidin
hiç kimse duymayacak
ölü doğmuş bir çocuğa yaktığınız ağıtı
ve isimsiz gömülecek
bütün ölü doğmuş çocuklar gibi
içinizde taşıdığınız çocuk da

piyonlarını yiyor annem
ve kazandığını sanıyor oyunu