Üç Ağaç Gezgini Şiiri - Sezai Güler

Bugün tam yıl gömleği giymiş koskoca otuz altı gün geçti
Onlar kırış kırış bense ütü tutmam artık, renklerim de hep gri
Zaten nerede gürülmüş jilet gibi ütülü gezsin bir divane bir deli

Güneş her sabah vuruyor pencereye elbet, elinde değil ki
Bazen bir kuş ötüyor ama sanki konuşur gibi, üç ağaç gezgini
O şakıyor ben ağlıyorum, biliyorum ben biliyorum, o gülümün elçisi

Sonra akşam dayanıyor kapıya, elinde gece karası terlikleri
Hiç içeri alasım yok ama nafile, sen gittikten sonra zaptetti her yeri
Ceplerinden ıssızlık saçıyor her köşeye, köşe bucak sensizlik sessizliği...

S.Güler-19.1.2024