Üç Adım Bir Kehanet Şiiri - Şair Evindar

Sıkıldım tek başıma odadan
Attım kendimi bilmediğim sokaklara
Bir rüzgar esti denizden tarafa
Yakmadı yanaklarımı
Sam yeli misali

Bir ürperti sardı bedenimi
Cebime attım ellerimi
Parke yola diktim gözlerimi
Geçim derdindeki memur gibi
Yürür buldum kendimi

Oysa ben aşk derdindeydim
Gözlerin gelip geçti gözlerimden
Parkeler bulanıklaştıansızın
Hayallere dalmışım farkında olmaksızın
Zaman kavramını yitirdim bir an
Çocukluğum geldi gözlerimin önüne
Televizyonda izlediğim savaşta gördüğüm
Tankları çamurdan yapışım geldi aklıma
Sonra hınçla yere atıp parçalayışım
Birden geleceklere götürdü beni birşey
Bir düğün yerinde buldum kendimi
Kimin bu düğün bakıyorum etrafa
Herkes tanıdık, yüzler aşina
Aniden bembeyaz bir duvak içinde
İki karaltı çekiyor dikkatimi
Yoksa... yoksa bu senmisin sevgili

Yanına geliyorum
Şaşırıyorsun
Gözlerine dikiyorum gözlerimi
Yıldızlarımı arıyprum karanlıklarında
Yitirmişsin onları
Tüketmişsin umutlarımı
Yıllara yenilmişsin benden habersiz
Ama yinede dalıyorum gözlerine
Yaşlar dökülmeye başlıyor yanaklarımdan
Ve sen
Belkide ömrümü adadığım şeyi yapıyorsun
Yapmak isteyipte yapamadığımı yapıyorsun
Ellerini uzatıyor
Yanağımdan yaşları siliyorsun
Kafamı omuzuna yaslıyor
Ve kulağıma
Bir kaç kelime fısıldıyorsun
Kafamı kaldırıyorum güzel omuzundan
Kapıya doğru yöneliyorum
Elimi cebime atıp
Senin için sakladığım alyansı
Yılların getirdiği bir hınçla
Sana fırlatıyorum
Sonra önüme dönüp
Orayı terkediyorum

Ansızın kendime geliyorum
Arkama bakıyorum pişmanca
Pekte yol katetmemişim
Üç adımlık bir yolda
Ben neleri hayal edebilirmişim