Üç Adam Şiiri - Oyhan Hasan Bıldırki

Ezilmek vardı kaderlerinde akşama kadar
Üç adam her zaman kan kusuyordular
Bulutlu gök parçalı mavi bulutlu gök
Hayâl üstüne hayâl kuruyordular
Üç adam öfkeden kan kusuyordular!

Üç adamın buram buram terdi alınları
Üç adam katletti güzelim bulutları
kazmalarını son kez salladılar attılar
Üç adam karar vermişti çalışmayacaktılar
Engin denizlerdeydi hep yitirdikleri
Bir geminin direklerinde rüzgârlar fırıl fırıl
Okyanuslar! Yandım aman! Okyanuslar!

Üç adam her saat kan kusuyordular
Güneş yakıyordu hayâlleri kırık dökük
Üç adam birinin ölümünü kuruyordular
Üç adam salladı boyna kazmayı akşama dek
Yorulmuştular hayâlleri vardı yitirdikleri
Hayâlleri vardı yitik mi yitik bitik mi bitik
Üç adam her saat kan kusuyordular
Okyanuslar! Yandım aman! Okyanuslar!

Üç adam kan kusuyordular üçü de serseri
Üç adamın kızıl kan kokuyordu gözleri
Enginleri aşmak dolaşmak denizler boyu adım adım
Ve hayâller kurmak deniz mevsimlerine
Allı morlu cicili bicili gemi direklerine
Üç adamın kahrı üç adamın sonsuz kindarlığı
Üç bıçağın karaltısında birer adamı kanattılar
Oylum oylum bıçakları denize attılar
Üç adam her zaman kan kusuyordular
Okyanuslar! Yandım aman! Okyanuslar!