Uç Şiiri - Ali Hasan Gökalp

Uçmak lazım bir kuş olup.
Yarınlar yokmuşcasına.
Beyaz bulutlar arasında.
Beyaz kar tanelerine karışıp.

Uçmak lazım bir yaprak olup.
Dünyanın ucunu kaybedip.
Uçsuz bucaksız köşede.
Bilinmez diyarın gölgesinde.

Kanat mı lazım uçmak için?
Melek mi olmak lazım uçmak için?
Rüzgar mı olmak lazım, bir yere ait olmayan boşluklar arasında savrulmak için?
Düşüncenin gücü yeter belki yukarı çıkmak için.

Uçmak lazım kaybolmak için.
Özgürlüğün uçmakla olmayacağını anlayıp.
Sınırlardan çıkılamayacağını anlayıp.
Tutsaklık hissini, uçtuğundada aşamayıp yüzüne vurulması için.

Uçmak yerine boşuna yeryüzünde dolaşmıyor bu kuş heyecanlı.
Boşuna aramıyor ayrılan yaprak, yıllardır sokak sokak dalını.
Umutlar uçurumda değil uçlarda, yitirmiyor ümidini.
Bekliyor onları, düşünmenin ötesinde bir yerlerde sahibi.