kumsaldaki gözyaşlarımı sana bırakmıştım oysa
beni neden anacaktın ki gecenin üçünde
dudaklarındaki heyecanından mı?
Ayrılmaz sanmamızdandır belki de güneş ve bulutları
ay yine batıyor
korktuğu için değil!
hayata karşı gelip
hükmedebilmek için yalnızlığa
asaletinden bihaber,
mütevazice...
Kayıt Tarihi : 11.4.2005 19:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!