Başarıyorsun gün geçtikçe bensizleşmeye,
Başartıyorsun beni mecbur sensizleştirmeye...
inatlaştıkça senle uzaklaşmaya;
İnan o her an içimde bi sızı...
Kalbimde sanki ordaki boşluğu doldurduğunu sanan bir acı var.
İnan seni bana hatırlatan her anıda, her eşyamda büyüyo o boşluk.
Ve tabi ki boşluğu doldurduğunu sanan da...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta