Ubudiyet Şiiri - Mehmet Şeyhanlı

Bir kahraman turası taşıyor son sözlerin
İki satır, bir selam bilemediğin her şey yalan…
Ve köhne bir anı duruyor başucumda
Hayatım eski bir meyil vecası
İstersen unut dediğin tövbeleri

Yaşam intikamını alıyor benden
Blöf yapıyor sensizliğe geçmişim
Yampiri bir kader yazgım bu kadar
Olsun işte hayatta benimde dasitanlarım
Çiskinlerin ortasında yaz beni…

Bu bana hayatın bir mukabelesi
Ben hilafların en viranı
Bu bir çöl aşkı, yakar durur gideni
Bu bir çığlık seması
Bakarken doyamayacağın

Anladım bu hayatımın müptelası
Kostağı çok fazla mutenalı
Olmayacağım asla sana ubudiyet
Selamı kes, yadsıman geride kalan
Şimdi sen bana bu hayatı bergüzar et