Ubne hayat Şiiri - Nevzat Hacibektaşoğlu

nihayet büyük abdestini ağizima etti hayat
başimin içinde migren kurşunları
gözlerim öyle bir 'tavuk karası'ki
geceleri birak gündüzleri bile görmüyorlar
bir adım atmaya dermanım yok
kollarimı kaldırmaya mecalim

ah be 'özer dudu' usta
senin gibi şair olmayi isterdim şimdi
şiirle hayatin yüzüne tükürmek için

biliyorum
ben tükürdükçe
o ' Ya rabbi şükür' diyecek
utanması yokki yüzü de kızarmıyor
böyle bir ubne işte hayat