Örtüyor dört bir yanı gecelerin siyahı,
Azıyor yine şehrin hiç bitmeyen günahı.
Kaçmalı bu şehirden gece vakti olunca,
Kaçmak lazım durmadan,gözlere yaş dolunca.
Gülmelisin şimdilik,ağlamak için erken.
Ağlama vakti gelir,karanlıklar çökerken.
Güzel şeydir aslında,sessiz ve yalnız olmak,
Huzuru bulana dek,karmaşadan kaybolmak.
Ve belki de bu yolda vazgeçmeli aşından,
Hangi şey değerli ki,bir damla gözyaşından?
Sessizliğe gömülüp,düşün biraz derinden,
Gözyaşların düşmesin,uzaklaş kederinden.
Ve yalnızlık rüzgârı biraz huzurlu essin,
Ey yalnızlık sen beni rahatlatan nefessin!
Belki hayatın tadı sadece böyle işler,
Hüzün azdır yalnızken,her yerde sevinişler.
Yalnızlık bana göre böyle güzeldir amma,
Herkese göre farklı,hayat zaten muamma! ..
Bir yanlış hesaptır yaşamakta olduğumuz
tutarsınlara kurulmuş sevdalara
yenik düşmüşüz
her iç çekişte dibini boylamış
her nefeste daha bi kavrulmuşuz
elini uzatsan çeken olmuş da
Gönlümün şehrayini
Karanlığın hükmü geçemez sana
Şairlerin mahzenine giriyorsun eyvah
Güneş anlamını yitirmez mi karşında?
Benliğini sende yitirir siyah
Sahi gecelerin katili sen misin?
Yarin her bakışında kastettiği canıma,
Hüzün dolar şüphesiz,bir gün hicranım gelir..
Gözlerimden cömertçe akıttığım yaşlarla,
Yer ile yeksan oldum,şimdi efganım gelir..
Gözlerin gökyüzü,gözlerin umman,
Neden ah işitir bir deva uman?
Sevda ateşine kendini yuman,
Firavun tahtına konar gözlerin..
Gözyaşıma yoldaş oldu geceler,
Yalnızlık öfkesiyle kalemim bilenmişse,
Eşine az rastlanan gözyaşlarımı dinle!
Şuursuz bir edayla gözlerim dilenmişse,
İnceden bir fedayla çelişirsin kendinle.
Sirayet etti kalbe, nadide ahu gözler,
Bir hüzün bestesi deniz gözlerin
Yankılanır gönlün semalarında
Bir bakış bir duruş bir de sözlerin
Kazınmış ruhumun duvarlarında
Gönlüme inceden aktığın zaman
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!